Prowadzenie działalności gospodarczej na liniowce lub ryczałcie nie jest przeszkodą do wspólnego rozliczenia z małżonkiem, jest jednak pewien warunek.
Na wstępie przypomnijmy, że „Polski Ład” wprowadził szereg zmian podatkowych, jednak nie wszystkie z nich odbiły się szerokim echem medialnym. Do tej kategorii z pewnością możemy zaliczyć rozszerzenie możliwości wspólnego rozliczenia z małżonkiem – zacznijmy jednak od początku.
Przepisy podatkowe w brzmieniu przed wprowadzeniem reformy podatkowej wskazywały na to, że wspólne rozliczenie z małżonkiem nie jest możliwe, w sytuacji gdy chociażby jeden z nich prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub podatku liniowego.
W świetle Art. 6 ust 2. Ustawy o PIT (w wersji sprzed 2022 r.) wynikało, że: „Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26, art. 26e i art. 26h; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.”
W brzmieniu ust. 8 tego samego przepisu (w wersji sprzed 2022 r.) czytamy, że: „Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c (podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.”
Na gruncie tak przedstawionych przepisów powstało sporo wątpliwości co do tego, czy powyższe wyłączenie również będzie miał swoje zastosowanie w sytuacji, gdy co prawda jeden z małżonków prowadził działalność gospodarczą na podatku liniowym lub ryczałcie, ale nie uzyskiwał w jej ramach żadnych przychodów. Jednocześnie rodziło się pytanie, czy zawieszenie takiej działalności przez dłuższy czas, również ma swoje odzwierciedlenie w powyższych przepisach?
Głos w tej sprawie niejednokrotnie zabrał NSA (zob. II FSK 934/20, II FSK 3816/18), który stwierdził, że: „Oświadczenie podatnika o zawieszeniu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nie rodzi żadnych skutków podatkowych. W żadnym razie nie stanowi o zaprzestaniu takiej działalności czy jej likwidacji. Dopiero informacja (oświadczenie) o likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej powoduje określone w ustawie podatkowej skutki.
W świetle powyższych wniosków należało stwierdzić, że dokonana przez organ w zaskarżonej interpelacji wykładnia art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f. nie budzi wątpliwości - już sam wybór przez skarżącego formy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f. przesądza o braku możliwości wspólnego rozliczenia podatku.”
Na szczęście wraz z początkiem 2022 r. w ramach „Polskiego Ładu” zmieniła się dyspozycja Art. 6 ust. 8 Ustawy o PIT:
„Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:
- stosuje przepisy: a) 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy
